یک کشور پیشرفته و این همه بی سواد!
بر اساس تحقیقی که از سوی کارشناسان آموزشی دانشگاه هامبورگ در سال ۲۰۱۱ انجام گرفته است، بیش از ۷ میلیون و ۵۰۰ هزار تن از کسانی که در آلمان زندگی و به زبان آلمانی صحبت می‌کنند، توانایی درک مطلبی را خوانده‌اند ندارند.
این گروه که "بی‌سوادان عملی" خوانده می‌شوند، کسانی هستند که هرچند می‌توانند چند واژه و جمله‌ی کوتاه را بخوانند و بنویسند، ولی فاقد توانایی درک معنی و مفهوم مطلب و ربط منطقی اجزای آن هستند. پژوهشگران دانشگاه هامبورگ این افراد را "محرومان اجتماعی" نامیده‌اند، زیرا "نمی‌توانند در تمام شئون زندگی اجتماعی شرکت کنند."
دانش‌آموزان، قربانیان بی‌سوادی عملی"
این پژوهش هم‌چنین نشان می‌دهد که درصد دانش‌آموزان در میان "بی‌سوادان عملی "بسیار بالاست. به گفته‌ی تینا مایر، یکی از آموزگاران زبان "مدرسه‌ی‌فینکن‌برگ" در شهر کلن که برنامه‌ی اصلی‌آن مبارزه با "بی‌سوادی عملی" است، "گاهی دانش‌آموزان کلاس هشتم و نهم هم حتی قادر نیستند مطلبی را روان بخوانند."
کارشناسان امیدوارند که کتاب‌خوان‌های الکترونیکی بتوانند به افزایش توان خواندن جوانان آلمانی کمک کنند.
"کمبود سرمشق مذکر"
بر اساس پژوهش‌های "بنیاد تشویق به خواندن" که در بخش اجرای طرح‌های آموزشی و تحقیقی فعالیت می‌کند، دانش‌آموزان پسر، کمتر از دختران دانش‌آموز به خواندن علاقه نشان می‌دهند.
به نظر سیمونه اهمیگ، رییس بخش تحقیقات رسانه‌ای این بنیاد، دلیل این امر عدم وجود "سرمشق‌های مذکر کتاب‌خوان" است: او می‌گوید: «دانش‌آموزان پسر در دنیایی زندگی می‌کنند که الگوهای مردانه برای خواندن ندارند. در خانواده‌ها اغلب، این مادران هستند که برای بچه‌ها کتاب می‌خوانند.»
به گفته‌ی این کارشناس، "کمبود سرمشق مذکر" در مهد کودک‌ها و مدارس نیز چشم‌گیر است.
به گفته‌ی کلاودیوس نیسن، مدیر "انستیتوی ادبیات آلمان" در لایپزیک، نوشتن داستان یا خاطره نیز می‌تواند به عنوان یک شیوه‌ی تدریس "آموزش خواندن" بکار رود.
کارشناسان تربیتی بر این باورند که با وجود اجرای طرح‌ها و برنامه‌های آموزشی گوناگون، هنوز طرح مبارزه با "بی‌سوادی عملی" در آلمان، با موفقیت کامل روبرو نشده است. آن‌ها از دولت می‌خواهند برای دستیابی به این هدف بودجه تامین هزینه‌های این امر آموزشی را افزایش دهد.
