اهمیت سبک زندگی دینی در موفقیت یک دانشجوی ایرانی

دانشجو یعنی نیروی نخبه و ستون های پیشرفت و تعالی یک کشور و این وظیفه ای است که بر دوش یک دانشجو است در حالی که آنچه او را در مسیر رشد و وظیفه شناسی و نهایت بالندگی و مفید بودن برای کشورش کمک می کند و سیر می دهد ریل هایی است که زندگی او در آن ها جریان پیدا می کند که آن ریل ها همان چیزی است که امروز به نام "سبک زندگی" در ابعاد و اقشار مختلف بررسی می شود.

موقعیت سنی یک دانشجو موقعیتی است که خدای متعال آن انرژی و قوت روحی و جسمی را به او داده که شیب تند رشد شخصیتی و موقعیت اجتماعی خویش را طی کند و  بی شک این محدوده سنی در عاقبت افراد تعیین کننده است.

تمام سخن همینجاست که دقیقا این انرژی بالا و شور و اوج، گوهری است که به راحتی میتوان آن را در بازار لذت ها و نفسانیات خرج کرد و سرمایه عمر خویش را برای استفاده نقدهای زود گذر از دست داد و در اینجا باید گفت که مخدر های گوناگونی برای باز داشتن این دانشجو از طی آن مسیری که سعادت انتظار او را می کشد وجود دارد و اکثرا در جو غلبه و مد به سیر او در این مسیر تزریق می شوند و او را کند یا خدای نکرده متوقف می کنند.

بسیاری از دانشجویان سخن از برنامه ریزی علمی دقیق را شنیده اند برای آنکه فکر آنها در یک مسیر منظم از رشد کافی بهرمند شود اما غافل که بسیاری از اوقات این دل است که عنان انسان را به دست دارد و هر آنجا که می خواهد می برد.

اینجاست که عنصر معنویت و برنامه ریزی برای رشد قوای روحی و شخصیتی جلوه می نماید که مطمئنا این زیر بنای انگیزه ما برای یک علم آموزی مفید و ثمر بخش خواهد بود.

نزدیک شدن به سلوک ها و آداب دینی می تواند بستر سالمی را برای رشد مورد نظر یک دانشجو رقم بزند آنجا که آرامش فکری و روحی تنها با ارتباط انسان با مبدا هستی تامین می شود و طمانینه لازم برای فراگیری علوم با پی ریزی و فنداسیون معنویت در دل ماست که ایجاد می شود که این مفاهیم فراوان در احادیث و متون دینی ما وارد شده است.

پس آنچه مهم است و انگیزه ما را برای طی مسیر رشد تضمین می کند یک برنامه ریزی معنوی و روحی موثر و دقیق است که می تواند به پرثمر شدن و بازدهی بیشتر و بالاتر ساعات و روزها و هفته های زندگی دانشجویی ما کمک کند.

و از آن طرف اگر دقت کنید جدا شدن از دین و سبک دینی بزهکاری ها و کج رفتاری های مختلفی را جلوی پای ما می گذارد که پیوسته ما را از مثبت بودن در چشم خود و دیگران دور مینماید.

در پایان اینگونه می شود گفت که یک دانشجوی ایرانی منزلت رزمنده ای را دارد که پشت سنگرهای دفاع از دین و میهن خویش است و او مطمئنا علاوه بر آموزش های مختلف نیاز به یک روحیه بالا و اعتقاد به مسیر خود دارد که آن را در سجاده نماز و نیایش های عارفانه بدست می آورد تا بتواند قدم های خویش را محکم و درست بردارد و چون یک شهید در پاسداری از خاک و آرمان خود و فتح افق های پیش رو موفق و افتخار آفرین باشد ؛ان شاالله.